Wanneer we vanuit ons hart in staat zijn om iemand te vergeven laten we boosheid, wrok, verdriet en eventuele andere emoties los die voor blokkades kunnen zorgen en in ons lijf worden vastgezet. Je gal spuwen bij boosheid of iets op je lever hebben zijn onder andere spreekwoordelijke gezegdes die hier over gaan.

Maar vergeven is geen kunstje dat je toepast omdat het nou eenmaal zo hoort of verwacht wordt. Het is vaak een moeilijk proces en verloopt in fases. Soms zijn we nog niet toe aan ware vergeving omdat iets simpelweg te veel pijn heeft gedaan. Een eerste stap richting vergeven kan dan de acceptatie dat iets heeft plaatsgevonden zijn. Het loslaten van de verwachting dat het anders had moeten lopen. Dit betekent overigens niet dat wat er plaatsvond oké was. Om tot ware vergeving te komen worden we uitgedaagd om te rouwen en boosheid en verdriet te doorvoelen. Het eren van deze gevoelens is een belangrijk onderdeel van het proces voordat we de ander echt zuiver kunnen vergeven en er ruimte voor compassie naar onze eigen pijn én die van de ander kan ontstaan.

Vergeven heeft niet alleen betrekking op de ander maar ook op onszelf. Jezelf vergeven kan bijvoorbeeld gaan om een stukje zelfafwijzing als gevolg van emotionele pijn, waardoor je uit verbinding raakte. Wat het ook was, vergeving is van groot belang en getuigt van moed en zachtheid.

Door te vergeven leer je op jezelf te vertrouwen en jezelf meer lief te hebben. Je komt dan letterlijk weer in je kracht te staan. Je maakt de moedige en bewuste keuze om vanuit zelfliefde niet vast te houden aan boosheid, wrok en verdriet. In sommige gevallen leer je zelfs dankbaar te zijn voor de ervaring en de betreffende persoon ook liefde te gunnen.

Merk je dat dit thema je raakt en wil je hier op holistische wijze naar kijken met mij? Neem dan gerust contact op. Je bent meer dan welkom.